تفاوت بین HPLC و GC

HPLC (کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا) و GC (کروماتوگرافی گازی) در هر دو روش دانشمندان برای تجزیه و تحلیل نمونه ها برای تعیین مقدار نمونه یا غلظت مولکول های نمونه استفاده می کنند.

هر دو از همان اصل استفاده می كنند كه مولكول های سنگین تر ، آهسته تر از مولكول های سبك  جریان می یابند (قطبیت نیز در زمان شستشو نقش دارد). اگرچه این ایده در هردو یکسان است ، اما GC و HPLC تفاوت های زیادی با یکدیگر دارند.

فاز متحرک

فاز متحرک تجهیزات کروماتوگرافی ماده ای است که نمونه را از طریق دستگاه حرکت می دهد.

در HPLC فاز متحرک مایعی است که از یک حلال آلی ، آب فوق العاده خالص و سایر مواد تشکیل شده است تا از سازگاری آن با نمونه اطمینان حاصل کند.

GC از گاز برای فاز متحرک خود( از گاز به عنوان حامل ) استفاده می کند. گازهای مورد استفاده بسته به آنچه در حال تجزیه و تحلیل است شامل هلیوم ، ازت ، آرگون یا هیدروژن هستند.

ستون های HPLC و GC

وقتی نمونه ها از روی ستون های کروماتوگرافی عبور می کنند ، نمونه و فاز متحرک با محتویات ستون تداخل می کنند و باعث شستشوی اجزای نمونه در زمان مختلف می شوند.

ستون های HPLC معمولاً لوله های فلزی یا شیشه ای به طول ده تا پانزده سانتی متر هستند که کاملاً با طول سیلیکا یا طول زنجیره کربن متفاوت بسته بندی شده اند.

سیستم های GC بسته به نیاز آزمایشگاه ، ستون های مویرگی را با دیواره های داخلی پوشانده شده با مواد مختلف ، پیچیده اند. کشیده شده است.

نمونه ها

GC برای ترکیبات فرار (آنهایی که به سرعت تجزیه می شوند) استفاده می شود در حالی که HPLC برای نمونه های فرار کمتر بهتر است.

اگر نمونه ای حاوی نمک است یا شارژ دارد ، باید با استفاده از HPLC و نه GC مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

کنترل دما

ستون های GC در یک کوره درون دستگاه قرار دارند. رایانه هنگام تجزیه و تحلیل نمونه ها دما را تغییر می دهد. هرچه درجه حرارت بالاتر باشد ، نمونه سریعتر شسته می شود ، اما دمای بیش از حد بالا نتایج ضعیفی را ایجاد می کند.

ستون های HPLC همیشه در دمای پایدار (اغلب دمای اتاق) نگهداری می شوند.