مولیبدن چیست؟

مولیبدن در طبیعت به طور آزاد یافت نمی شود. عنصری نسبتاً کمیاب، تقریباً به اندازه تنگستن فراوان است.

این ماده نقطه ذوب بسیار بالایی دارد بنابراین به صورت پودر خاکستری تولید و به فروش می رسد. بسیاری از اقلام مولیبدن از فشرده سازی پودر در فشار بسیار بالا تشکیل می شوند.

این ماده با نماد شیمیایی (Mo)، عنصر شیمیایی، فلز نسوز خاکستری نقره ای از گروه 6 جدول تناوبی، که برای ایجاد استحکام برتر به فولاد و سایر آلیاژها در دمای بالا استفاده می شود.

بزرگترین تولیدکنندگان مولیبدن در جهان

مولیبدن

• چین
• ایالات متحده
• شیلی
• پرو،
• مکزیک
• کانادا

کاربردهای مولیبدن

این عنصر برای ساخت آلیاژها استفاده می شود. در آلیاژهای فولادی برای افزایش استحکام، سختی، هدایت الکتریکی و مقاومت در برابر خوردگی و سایش استفاده می شود.

کاربرد عمده این ماده به عنوان یک عامل آلیاژی در تولید آلیاژهای آهنی و غیرآهنی است که به طور منحصر به فردی به استحکام گرم و مقاومت در برابر خوردگی کمک می کند، به عنوان مثال، در موتورهای جت، آسترهای احتراقی استفاده می شود.

یکی از موثرترین عناصر برای افزایش سختی پذیری آهن و فولاد است و همچنین به چقرمگی فولادهای کوئنچ شده و تمپر شده کمک می کند.

این آلیاژها در بخش‌هایی از موتورها استفاده می‌شوند. سایر آلیاژها در عناصر گرمایشی، مته ها و تیغه های اره استفاده می شوند.

دی سولفید مولیبدن به عنوان یک افزودنی روان کننده کاربرد دارد.

از دیگر کاربردهای مولیبدن می توان به کاتالیزورهای صنعت نفت، جوهر برای برد مدارها، رنگدانه ها و الکترودها اشاره کرد.

اگرچه این ماده در هر چیزی غیر از مقادیر کم سمی است، اما یک عنصر ضروری برای حیوانات و گیاهان است.

حدود 50 آنزیم مختلف توسط گیاهان و حیوانات استفاده می شود که حاوی این عنصر هستند. یکی از آنها نیتروژناز است که در باکتری های تثبیت کننده نیتروژن یافت می شود که نیتروژن را از هوا در دسترس گیاهان قرار می دهند. گیاهان حبوبات دارای گره های ریشه ای هستند که حاوی این باکتری های تثبیت کننده نیتروژن هستند.