لسیتین چیست؟

لسیتین ماده ای را توصیف می کند که به طور طبیعی در بافت های بدن شما یافت می شود. از اسیدهای چرب تشکیل شده است و کاربردهای تجاری و پزشکی متنوعی دارد.

این ماده به عنوان یک امولسیفایر عمل می کند، به این معنی که چربی ها و روغن ها را معلق می کند و از مخلوط شدن آنها با مواد دیگر جلوگیری می کند.

مکمل‌های لسیتین را می‌توان برای کمک به درمان کلسترول بالا، به عنوان یک کمک شیردهی، و درمان کولیت اولسراتیو، خریداری کرد.

این ماده مخلوطی از چربی است که برای سلول های بدن انسان ضروری است. می توان آن را در بسیاری از غذاها از جمله سویا و زرده تخم مرغ یافت.

در رژیم غذایی، لسیتین منبع اصلی کولین است، یک ماده مغذی مشابه ویتامین B.

lecithin به استیل کولین، ماده ای که تکانه های عصبی را منتقل می کند، تبدیل می شود.

این ماده معمولا به عنوان یک افزودنی غذایی برای امولسیون کردن غذاها استفاده می شود. 

نام های دیگری که لسیتین با آن ها شناخته می شوند عبارتند از :

• آلفا فسفاتیدیل کولین
• لسیتینوم از سویا
•  لسیتین سویا 

انواع لسیتین

لسیتین در زرده تخم مرغ

مکمل هایlecithin معمولا از دانه های آفتابگردان، تخم مرغ یا دانه های سویا به دست می آیند.

سویا به مراتب رایج ترین ماده ای است که برای تولید مکمل های لسیتین استفاده می شود. گاهی اوقات از چربی های حیوانی، ماهی و ذرت نیز استفاده می شود.

در حالی که لسیتین سویا تمایل دارد به شکل کپسول دانه بندی شده باشد، می توانید لسیتین آفتابگردان را هم به صورت پودر و هم به صورت مایع خریداری کنید.

در حالی که دانه های سویا گاهی اوقات در تولید انبوه از نظر ژنتیکی اصلاح می شوند، دانه های آفتابگردان این گونه نیستند.به همین دلیل افرادی که مواد اصلاح شده ژنتیکی کمتر مصرف کنند لسیتین آفتابگردان را ترجیح می دهند.

فرآیند استخراج نیز برای لسیتین آفتابگردان ملایم تر است. استخراج لسیتین از دانه های آفتابگردان به مواد شیمیایی  نیاز ندارد.

غذاهایی که لسیتین دارند عبارتند از:

• زرده تخم مرغ
• سویا
• جوانه گندم
• بادام زمینی